Pavlus'un Filipililere mektubu

Pavlus'un Filipililere mektubu

FİLİPİLİLERE GİRİŞ

Genel bakış: Bugünkü Yunanistan'ın Kavala kentine yakın olan Filipi, ilk yüzyılda Makedonya'nın en önemli kentlerinden biriydi. Pavlus, ikinci yolculuğu sırasında burada bir inanlılar topluluğu oluşturmuştu (Elç.16:12-40). Bu mektubu hapishaneden yazıyor, büyük olasılıkla Roma'da tutukluyken (Flp.1:13, Flp.4:22). Bu varsayımla yola çıkarsak mektubun yazılış tarihi İ.S. 61 yıllarına rastlar. O sırada Pavlus, Roma'da yaşadığı evde göz hapsindeydi (Elç.28:16-31). Onun tutuklandığını öğrenen Filipili inanlılar, bağışlarını Epafrodit'in eliyle ona gönderirler. Pavlus ise Roma'da ölüm derecesinde hastalanıp iyileşmiş olan Epafrodit'i, sağlam kişiliğini öven sözlerle (Flp.2:25-30) ve kendisine ulaştırılan bağışlar için1 sunduğu candan teşekkürlerle Filipi'ye geri gönderir. Bu arada Pavlus yargılanmaktadır (Flp.1:20-25). Yargılama sırasında cesaretini yitirmeyeceğini ummakta, sonunda da görevini sürdürmek üzere hayatta kalacağına inanmaktadır. Durumu belli olur olmaz, Timoteyus'u kendisiyle ilgili haberlerle Filipi'ye göndermeyi tasarlıyor (Flp.2:19-23). Böylece Timoteyus'un dönüşünde, çok sevdiği Filipili inanlılarla ilgili haberler alacağını umar (Flp.1:7-8; Flp.4:1). Daha sonra onları bizzat ziyaret edebileceğini ümit ettiğini söyler (Flp.2:24).

Mektubun içeriği: Pavlus'un imanı ve sevinci, çektiği bütün sıkıntı ve acılara rağmen, tüm mektup boyunca göze çarpıyor. Gerçekte «sevinç» ve «sevinmek» sözcükleri on yedi kez tekrarlanır2. Pavlus, Mesih uğruna tutuklandığının saray muhafızlarınca bilinmesinden, ayrıca birçok inanlının, çektiği sıkıntılardan cesaret alıp Tanrı sözünü yüreklilikle yaymalarından büyük sevinç duyuyor (Flp.1:12-18). Tüm yaşamını göz önüne getiriyor ve hiçbir şeyin, Mesih'i tanımakla karşılaştırılamayacağını söylüyor. Hedefe ulaşmak ümidiyle koşmaya devam ettiğini yazıyor3.
Bunun yanı sıra Filipili dostları için dua etmekte (Flp.1:4-5,9-11) ve mektubuyla onları yüreklendirmeye çalışmaktadır. Sevinmeleri (Flp.3:1; Flp.4:4);4 birlik içinde olmaları4; yalnız kendilerini değil, başkalarını da düşünmeleri gerektiğini yazıyor (Flp.2:3-4). Filipilileri, mektubun ünlü 2:5-11 ayetlerinde, Mesih'in olağanüstü alçakgönüllülük örneğiyle cesaretlendirmeye çalışır. Yanlış öğreti yayanlar tarafından saptırılmamaları, kendilerine karşı olanlardan yılmadan Rab'be sımsıkı bağlı kalmaları gerektiğini hatırlatır. Onlara da, kendisi gibi Mesih uğruna acı çekmek ayrıcalığı verilmiştir5. Pavlus onlara, «Beni örnek alın» diyor (Flp.3:15-17; Flp.4:9).

Ana hatlar:
Flp.1:1-11 Selamlar, teşekkür ve dua
Flp.1:12-26 Pavlus'un durumu
Flp.1:27-2:18 Yüreklendirici sözler
Flp.2:19-30 Timoteyus ve Epafrodit
Flp.3:1-21 Hedefimiz
Flp.4:1-9 Son öğütler
Flp.4:10-23 Bağışlar için teşekkür

Kaynak ayetler:
1Flp.1:4-5; 4:10,14-18
2Flp.1:4-5,18,25; 2:1-2,17-18,28-29; 3:1; 4:1,4,10
3Flp.3:3-14; ayrıca bkz. 1:21; 4:13
4Flp.1:27-28; 2:1-2,14-16; 4:2
5Flp.1:27-30; Flp.3:2-3; Flp.4:1


1. Bölüm, Pavlus'un Filipililere mektubu